Als je serieus wilt beginnen met roeien, kijk dan eens op https://aviron-langon.fr. Daar vind je clubs, tips en uitleg van mensen die écht weten waarover ze praten. En geloof me, een paar goede adviezen aan het begin besparen je weken van frustratie en pijnlijke schouders.

Het juiste materiaal om mee te beginnen

De eerste fout die veel beginners maken ? Te snel een boot willen kopen. Echt, doe het niet. Ga eerst een paar keer roeien bij een club. Daar kun je verschillende boten testen : skiffs, dubbels, coastal boats… En je merkt snel wat bij je past. Een beginner-skiff is meestal iets breder, stabieler, en vergeeft kleine foutjes. De lichte wedstrijdskiffs zien er strak uit, maar die liggen zó wankel dat je denkt dat de wind je omver blaast.

Wat je wél meteen kunt aanschaffen : een goede roeibroek en shirt van sneldrogend materiaal. Niks zo vervelend als katoen dat aan je lijf plakt. En let op je schoenen – veel boten hebben voetsteunen waarin je schoenen vastklikt, dus sportschoenen met platte zolen zijn ideaal. Vergeet ook geen petje of zonnebril als je buiten roeit ; de zon weerkaatst hard op het water, zelfs op bewolkte dagen.

De basis van de techniek : ritme is alles

Roeien ziet er op afstand kalm uit, maar van dichtbij is het een dans van kracht en controle. De haal (de beweging van begin tot eind) moet vloeien : benen eerst, dan romp, dan armen. En terug precies andersom. De eerste keren voelt dat onnatuurlijk, alsof je brein in slow motion werkt. Maar zodra het klikt – dat gevoel dat je écht glijdt – is het magisch.

Een gouden tip : film jezelf eens of vraag een coach om mee te kijken. Kleine details, zoals de hoek van je blad in het water of het moment waarop je insteekt, maken enorm veel verschil. En vergeet niet te ademen ! Beginners houden vaak onbewust hun adem in, en dat maakt het alleen maar zwaarder.

De fouten die iedereen maakt (en hoe jij ze voorkomt)

1. Te veel kracht, te weinig techniek. Je denkt : “hoe harder ik trek, hoe sneller ik ga.” Fout. Zonder ritme en balans verspil je energie. Denk eerder aan efficiëntie dan aan brute kracht.

2. De boot niet goed afstellen. De voetplank te ver naar voren, de riemen te kort, of de dol verkeerd gezet – allemaal dingen die het verschil maken tussen plezier en frustratie. Laat je helpen bij de eerste keer, dat is geen overbodige luxe.

3. Te snel solo gaan. Iedereen wil op een dag in z’n eentje over het water glijden, maar eerlijk ? Begin in een dubbele boot of met begeleiding. Je leert sneller én hebt meer lol.

En dan… gewoon genieten

Roeien is niet alleen sport, het is ook rust. Het moment waarop het water stil is, de zon net opkomt en jij in één vloeiende beweging vooruit glijdt – dat gevoel, daar doe je het voor. De techniek komt vanzelf, stap voor stap. Wees niet te streng voor jezelf. Iedereen is ooit omgeslagen, iedereen heeft wel eens scheef gezeten of een riem verloren. Dat hoort erbij.

Dus : neem de tijd, luister naar je coach, en vooral – geniet van het water. Want als je het ritme eenmaal te pakken hebt, wil je nooit meer stoppen.

En als je nog wat inspiratie zoekt om ook aan wal de kids bezig te houden (want eerlijk : ze hebben energie voor tien), neem dan eens een kijkje op https://animations-enfants.com – daar vind je massa’s originele ideeën voor kinderanimatie, handig voor regenachtige dagen of avonden op de camping.

1. Zeilen met het gezin – klein beginnen, groot dromen

Je hoeft geen ervaren schipper te zijn om het zeilgevoel te ontdekken. Begin met een kleine open boot, bijvoorbeeld een Valk of een Optimist voor de jongste. In Friesland of op de Kaag kun je makkelijk een uurtje huren. De kinderen leren snel wat windrichting betekent, en jij voelt weer dat heerlijke gevoel van vrijheid.

2. Suppen – lachen, vallen, weer opstaan

Stand-up paddle is dé familievriendelijke watersport. Iedereen kan het proberen, ook zonder balansgevoel van een acrobaat. Een tip : neem één groot board waar twee kids op passen. Gegiechel gegarandeerd. En als je valt ? Ach, het water is zacht.

3. Kano of kajaktocht – avontuur in slow motion

Een kano huren op de Loosdrechtse Plassen of door de Biesbosch peddelen… dat is pure rust. Vogels, riet, stilte (nou ja, bijna). Voor kinderen is het spannend genoeg, want ze kunnen “meesturen” en op ontdekkingstocht door kleine slootjes. En ja, een picknick in de boot hoort erbij.

4. Snorkelen – ontdek de wereld onder de golven

Je hoeft niet naar de tropen. Aan de Zeeuwse kust, bij Grevelingen bijvoorbeeld, kun je verrassend veel leven zien : krabben, garnalen, kleine vissen. Een simpel masker en snorkel zijn genoeg om hun nieuwsgierigheid te wekken. Wedden dat ze uren onder water blijven ?

5. Strandzeilen – snelheid zonder motor

Wind in de zeilen, zand onder de wielen, en hop ! Je zoeft over het strand van bijvoorbeeld IJmuiden of Oostduinkerke. Kinderen vanaf een jaar of acht kunnen het vaak al proberen met begeleiding. Het voelt een beetje als racen, maar dan op windkracht.

6. Waterski of wakeboard – voor de durfals

Oké, niet voor de allerkleinsten. Maar vanaf een jaar of tien kunnen ze aan de kabelbaan al een poging wagen. In Nederland heb je kabelbanen in onder meer Almere, Nieuwegein of Weert. De eerste keer is altijd spannend, maar zodra ze rechtop blijven staan, is het pure trots.

7. Vissen vanaf de boot

Rustiger wordt het niet. Even geen haast, geen schema. Een hengel, wat aas, een koelbox. Perfect moment om te praten, te lachen, te luisteren. En als er dan ook nog een klein visje bijt – magisch.

8. Zeilkamp of dagcursus voor kinderen

Laat ze even zelf ontdekken wat het is om te sturen, te reven, te laveren. Zeilkampen (zoals in Friesland of Loosdrecht) zijn ideaal om zelfstandigheid en teamgevoel te leren. En jij ? Jij geniet van een middag koffie op het terras terwijl zij wind leren lezen.

9. Boottocht met picknick

Geen zin in actie ? Huur een sloep, laad hem vol lekkers en zoek een rustig stukje water. Een picknick op het dek, voeten in het water, wat muziek op de achtergrond. Simpel, maar het blijft vaak hét favoriete moment van de vakantie.

10. Avondwandeling aan de haven

Oké, technisch gezien geen watersport, maar wél onmisbaar. De geur van teer en zout, het geklop van lijnen tegen masten, de zon die zakt achter de mastenrij… Kinderen houden van de sfeer in een jachthaven. En jij trouwens ook, geef maar toe.

Slotwoord

Of je nu kiest voor actie of ontspanning, op het water of er vlak naast : samen buiten zijn, dat blijft het belangrijkste. De zee, de wind, de lach van je kinderen – dat is de echte vakantie. Dus pak die zwemvesten, smeer zonnebrand, en ga het water op. De rest volgt vanzelf.

Ik heb zelf lang gedacht dat een drijfhulpmiddel “wel genoeg” was. Totdat ik eens een test deed tijdens een cursus op het Veerse Meer: kleren aan, onverwacht in het water, windkracht 5. Nou, dat “lichte” vest dat prima leek, hield me amper boven water. Sindsdien, geen twijfel meer. Franchement, ik draag altijd een echt reddingsvest als ik de open zee op ga. Als je trouwens wat breder wilt lezen over sportuitrusting en veiligheid, neem eens een kijkje op https://www.autour-du-sport.fr – daar vind je echt nuttige vergelijkingen.

Wat is een drijfhulpmiddel precies?

Een drijfhulpmiddel – ook wel “50N-vest” genoemd – is bedoeld om je te helpen drijven. Het geeft net genoeg drijfvermogen (meestal 50 Newton) zodat je niet direct zinkt. Perfect als je actief bezig bent op het water: suppen, kajakken, zeilen op een kleine boot, of windsurfen. Je blijft vrij bewegen, het zit comfortabel, en het weegt bijna niets.

Maar – en dat is een grote maar – het houdt je niet in leven als je bewusteloos raakt. Als je bijvoorbeeld uitglijdt, je hoofd stoot en in het water valt, dan draait een drijfhulpmiddel je niet op je rug. Je gezicht kan onder water blijven. Dat is het verschil tussen nat worden… en verdrinken.

Wat doet een reddingsvest dan wél?

Een echt reddingsvest (minimaal 100N drijfvermogen, vaak 150N of zelfs 275N voor offshore gebruik) is ontworpen om je te redden. Punt. Het draait je automatisch op je rug, houdt je hoofd boven water en zorgt dat je blijft ademen – zelfs als je bewusteloos bent.

De moderne opblaasbare reddingsvesten zijn trouwens stukken comfortabeler dan vroeger. Je hebt nauwelijks het gevoel dat je iets draagt. Ze blazen zich op zodra ze contact maken met water, of je kunt ze handmatig activeren. Let wel op de onderhoudsdatum van de CO₂-patronen; die vergeten mensen vaak te checken. Ik heb het zelf één keer gehad dat de patroon leeg was… niet handig midden op de Waddenzee.

Wanneer draag je wat?

Het hangt helemaal af van wat je doet. Voor korte tochten dicht bij de kust, of bij lichte watersporten, is een drijfhulpmiddel prima. Denk aan: kanoën, waterskiën, of lekker met de optimist op het meer.

Ga je verder de zee op, op een kajuitboot, of vaar je solo? Dan is een reddingsvest verplicht. Echt. Op open water kan een simpele golf of een koude duik het verschil maken tussen “even schrikken” en pure paniek. Bovendien is het in veel landen wettelijk verplicht om bij bepaalde omstandigheden een reddingsvest te dragen. Nederland is daar nog vrij mild in, maar dat wil niet zeggen dat je het risico moet nemen.

Even over comfort (en stijl, ja dat telt ook)

Veel mensen dragen liever een drijfhulpmiddel omdat het “beter zit”. Klopt. Het voelt minder warm, je kunt vrijer bewegen, en eerlijk is eerlijk: het staat vaak wat sportiever. Bij wedstrijden zie je bijna nooit iemand met een dik reddingsvest, tenzij het verplicht is.

Maar als het om veiligheid gaat, kies ik liever iets minder elegant dan spijt achteraf. Tegenwoordig zijn er trouwens reddingsvesten die nauwelijks te zien zijn, met smalle banden en automatische systemen. En ze zijn niet eens zo duur meer – rond de €100 voor een goed model met CE-keurmerk.

Mijn advies? Draag slim, niet stoer

Laat je niet verleiden door gemak. Op binnenwater, lekker spelen met vrienden of kinderen? Drijfhulpmiddel is prima. Ga je de zee op, de Wadden over, of zeil je lange afstanden? Dan is een reddingsvest gewoon de enige juiste keuze.

En check het ding regelmatig: CO₂-patroon, kliksluiting, drijfvermogen. Een reddingsvest dat niet werkt, is net zo nutteloos als geen vest dragen. Dus, wat kies jij de volgende keer dat je het water opgaat?

Samengevat: drijfhulpmiddel voor actie en comfort, reddingsvest voor veiligheid en zekerheid. Simpel, toch?

Het korte antwoord? De harde paddleboard is stabieler op zee

Als je snel wil weten wat beter presteert op open zee, dan is het antwoord vrij duidelijk: de harde SUP (stand-up paddleboard) houdt zich gewoon beter in ruwe omstandigheden. Waarom? Simpel gezegd: hij snijdt beter door het water, is stijver en reageert directer.

Maar dat wil niet zeggen dat de opblaasbare geen kans maakt. Hangt helemaal af van wat jij belangrijk vindt. Gewicht? Opslag? Prijs? Daar scoort de opblaasbare vaak beter. Maar qua zeewaardigheid? Daar wint de harde.

Waarom een hardboard beter presteert op zee

• Stijfheid: Een hard paddleboard buigt niet. Dat betekent dat je veel stabieler staat, vooral bij zijwaartse golven of bij een flinke swell.
• Snijvermogen: Hardboards hebben vaak een scherpere neus en gladdere lijnen. Ze glijden beter door de chop (kleine golfslag) en verliezen minder snelheid bij tegenwind.
• Reactie: Als je moet corrigeren of draaien, voelt een hardboard directer aan. Zeker als je al wat ervaring hebt, merk je het verschil meteen.

Ik ben zelf eens met een hardboard van Scheveningen richting Katwijk gepeddeld, lichte noordwestenwind, wat korte deining… en ik was echt blij dat ik geen opblaasbare mee had genomen. Je voelt je net wat zekerder, vooral als je een paar honderd meter uit de kust zit.

Maar de opblaasbare SUP heeft z’n troeven

Toch niet meteen je hardboard reserveren? Snap ik. Een opblaasbare SUP is echt geen speelgoed, zeker niet als je kiest voor een model met dubbele luchtkamers en stevige dropstitch-constructie.

• Lichter en makkelijker te vervoeren: In je rugzak, achter in de auto, mee in het vliegtuig… ideaal als je mobiel wil blijven.
• Veiliger voor beginners: Valt minder hard als je erop valt, en voelt wat “vergevingsgezinder”.
• Goedkopere instap: Zeker als je net begint en nog niet weet of je elke week de zee op wil.

Ik heb ooit een opblaasbare getest voor de kust van Texel — het ging prima bij lichte wind, maar toen er ineens een stevige bries op kwam zetten, voelde ik me echt minder stabiel. Het board plooide lichtjes bij de golftoppen. Geen ramp, maar ik voelde me minder in controle.

Waar moet je op letten als je met een SUP de zee op wil?

Of je nu kiest voor een harde of opblaasbare SUP: de zee is geen binnenmeer. Dat klinkt logisch, maar wordt vaak onderschat. Een paar tips:

• Check altijd de wind en stroming. Ga bij voorkeur met aflandige wind niet te ver uit de kust.
• Draag een leash én een zwemvest. Zeker als je verder gaat dan je kan zwemmen.
• Gebruik een board van minstens 10’6” voor betere stabiliteit.
• Neem water en een telefoon mee in een drybag, je weet nooit.

En vooral: oefen eerst in rustiger water. Je techniek moet goed zitten voordat je tegen golven en wind moet vechten.

Dus… wat kies jij?

Als je puur kijkt naar prestaties op zee: kies een hardboard. Vooral als je vaker wil peddelen, langere afstanden wil doen, of wat uitdagender weer niet schuwt. De controle, de snelheid, de stabiliteit — het verschil is echt merkbaar.

Maar als je beperkt zit qua ruimte, budget of gewoon nog wil uitproberen of suppen op zee jouw ding is, dan kan een goede opblaasbare SUP ook prima werken. Zeker bij rustigere omstandigheden.

Uiteindelijk hangt het vooral af van hoe vaak je gaat, waar je gaat, en hoe ver je de zee op wil. En eerlijk? De meeste mensen eindigen ooit met beide types. Eén voor het gemak, één voor de serieuze sessies.

En jij? Waar wil je peddelen? En wat verwacht je van je board? Laat het weten — ik ben benieuwd.